Diagnoza kliniczną zaburzeń neurozwojowych u dzieci (m.in. ADHD, zaburzenia ze spektrum autyzmu)
Diagnoza przeznaczona jest dla dzieci, których rozwój budzi niepokój rodziców lub opiekunów. Jeśli dziecko ma trudności w relacjach rówieśniczych, nauczyciele zgłaszają zaniepokojenie codziennym funkcjonowaniem ucznia lub przedszkolaka, dziecko prezentuje niepokojące objawy w zakresie rozwoju emocjonalnego, społecznego lub poznawczego zapraszamy do naszego Ośrodka w celu przeprowadzenia pełnej diagnozy we współpracy z lekarzem psychiatrą. Diagnozę wykonujemy w oparciu o złoty standard diagnozowania zaburzeń ze spektrum autyzmu - kwestionariusz wywiadu ADI-R i badanie ADOS-2. W diagnozie ADHD wykorzystujemy zestaw kwestionariuszy CONNERS-3 lub test MOXO.
Na pełną diagnozę składają się:
- obserwacja funkcjonowania dziecka w placówce, do której uczęszcza - przedszkolu lub szkole (3 godziny lub 3 godziny lekcyjne), obserwacja obejmuje ocenę funkcjonowania m.in. w sytuacjach zadaniowych, w relacjach rówieśniczych, w relacjach z dorosłymi, w czasie wolnym
- wywiad z rodzicami - pełen wywiad rozwojowy
- obserwacja i badanie dziecka w kontakcie indywidualnym z psychologiem
- badanie ADOS-2
- przy dziagnozie ADHD - test Conners 3 lub MOXO
- konsultacja psychiatryczna
Prosimy o zapoznanie się z cennikiem
Diagnoza kliniczna zaburzeń neurorozwojowych u dorosłych (ADHD, zaburzenia ze spektrum autyzmu)
W Jaspiku diagnozujemy osoby dorosłe, które podejrzewają u siebie zaburzenia ze spektrum autyzmu lub ADHD - objawy zauważyły u siebie same lub które zostały skierowane na diagnozę przez psychoterapeutę/psychiatrę lub za sugestią osoby bliskiej. Oferujemy Państwu diagnozę całościową, przeprowadzoną diagnostyczny przez zespół złożony z pedagoga - psychotraumatologa, psychologa-diagnosty klinicznego we współpracy z psychiatrą. Możemy zaproponować przeprowadzenie jedynie w kierunku autyzmu/zespołu Aspergera przy wykorzystaniu testu ADOS-2.
Procedura diagnostyczna w przypadku dorosłych – pełna diagnoza
1. Wywiad diagnostyczny
Diagnosta zbiera informacje dotyczące rozwoju oraz funkcjonowania Pacjenta. W przypadku przeprowadzania diagnozy w kierunku ADHD wywiad przeprowadzany jest przy użyciu kwestionariusza DIVA - 5.
2. i 3. Diagnostyka psychologiczna przy wykorzystaniu MMPI-2
Na kolejnym spotkaniu psycholog kontynuuje diagnostykę psychologiczną przy wykorzystaniu testów psychologicznych i innych profesjonalnych narzędzi diagnostycznych). Diagnoza w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu oraz ADHD u osób dorosłych jest oparta między innymi na badaniu kwestionariuszem MMPI-2: stosowanym na całym świecie wielowymiarowym teście psychologicznym, który umożliwia ocenę osobowości - jest również podstawą do wykluczenia lub potwierdzenia u Pacjenta szeregu innych zaburzeń psychicznych. Test przy wykorzystaniu kwestionariusza MMPI-2 odbywa się zazwyczaj na drugim spotkaniu.
4. Diagnoza specjalisty - diagnosty ADOS - 2 -
Na kolejnym spotkaniu przeprowadzany jest test ADOS - 2 - w przypadku diagnozy w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu. Jest uznawany, obok kwestionariusza MMPI-2, za jeden z najlepszych do diagnozy, element „złotego standardu” diagnostyki w kierunku autyzmu i ZA.
5. Konsultacja u psychiatry diagnosty.
Rozmowa z lekarzem psychiatrą, który przeprowadza wywiad medyczny i obserwację lekarską.
6. Podsumowanie diagnozy
Dodatkowa konsultacja przeprowadzana w celu omówienia diagnozy - w zależności od potrzeby pacjenta.
Test MOXO
- Moxo to obiektywne i skuteczne narzędzie wspomagające diagnozę adhd
- Moxo, jako jedyny w Polsce, zawiera dystraktory symulujące rzeczywiste warunki środowiskowe
- Moxo pozwala ocenić skuteczność terapii oraz zastosowanych leków
- Moxo został zweryfikowany w międzynarodowych badaniach naukowych
Diagnoza psychologiczno pedagogiczna trudności szkolnych
Przeprowadzenie takiej diagnozy ma na celu wyjaśnienie przyczyn trudności w uczeniu się lub zachowaniu, zbadanie deficytów poznawczych dziecka oraz jego mocnych stron. Badanie przeprowadzane jest z psychologiem i pedagogiem i kończy się wydaniem opinii na temat funkcjonowania poznawczego dziecka wraz ze wskazówkami do pracy w domu i w szkole.
Diagnoza małego dziecka
Celem jest wykrywanie wczesnych symptomów zaburzeń w rozwoju społeczno – komunikacyjnym u małych dzieci (0-3 roku życia). W obszarze diagnozy małego dziecka znajduje się zbieranie informacji koniecznych w procesie diagnozowania w kierunku ASD, co jest dokonywane poprzez:
- wywiad z rodzicami (bez udziału dziecka)
- obserwacje dziecka podczas zabawy z głównymi opiekunami oraz w kontakcie z psychologiem
- ocenę poziomu rozwoju w poszczególnych sferach
- obserwacje w placówce, np. żłobek, przedszkole (jeśli dziecko do takiej uczęszcza).
W procesie diagnostycznym małego dziecka bardzo ważna jest bezpośrednia obserwacja dziecka w kontakcie z głównymi opiekunami i w warunkach zbliżonych do tych, w którym zwykle dziecko spędza czas. Na funkcjonowanie dziecka bardzo duży wpływ mają jego związki emocjonalne oraz właściwości otoczenia, w którym spędza czas. Proponowane podejście do procesu diagnostycznego małego dziecka ma umożliwić ocenę, która daje jak najbardziej pełny obraz umiejętności, trudności oraz przebieg rozwoju oraz zmian funkcjonowania dziecka.
Działania w ramach diagnozy małego dziecka są skierowane do rodziców i opiekunów dzieci, które przejawiają wszelkie niepokojące sygnały w swoim funkcjonowaniu oraz dzieci z grupy ryzyka ASD:
- dzieci mające bliskich krewnych z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych zaburzeń neurorozwojowych
- dzieci z opóźnionym rozwojem sensomotorycznym
- dzieci z obciążonym wywiadem z okresu płodowego i okołoporodowego
- dzieci urodzone przedwcześnie (wcześniaki).
Diagnoza INPP
Metoda INPP dedykowana jest dla osób, u których stwierdza się symptomy Niedojrzałości Neuromotorycznej , czyli nagromadzenia przetrwałych odruchów pierwotnych powyżej 6-12 msc życia lub brak występowania niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej 3,5 rż. Terapia INPP polega na realizowaniu indywidualnego programu ćwiczeń dobranych przez terapeutę na podstawienie wcześniejszej diagnozy.
Wiele problemów z czytaniem, pisaniem, ortografią, matematyką, koncentracją, obniżonymi osiągnięciami i zachowaniem ma swoje korzenie w niedojrzałym rozwoju sprawności fizycznej (niedojrzałości neuromotorycznej), która wspiera wiele aspektów uczenia się.
Symptomy związane z niedojrzałością neuromotoryczną:
- trudności z usiedzeniem w miejscu,
- nadruchliwość,
- słaba postawa siedząca, szczególnie przy stole podczas posiłku lub przy biurku podczas odrabiania lekcji,
- trudności w nauczeniu się samodzielnego ubierania – zapinania guzików, wiązania sznurowadeł, wkładania ubrania w odpowiedni sposób,
- trudności podczas używania noża i widelca,
- problemy z pisaniem,
- niedojrzały chwyt pisarski,
- problemy z czytaniem,
- błędy ortograficzne,
- trudność z łapaniem piłki,
- unikanie sportu lub bardzo dobra sprawność fizyczna, ale unikanie prac pisemnych,
- słaba kontrola impulsów,
- historia przyspieszonego (do 10 miesiąca życia) lub opóźnionego (po 18 miesiącu życia) chodzenia,
- historia opóźnionego rozwoju mowy.
Jeśli dostrzegasz u swojego dziecka potrzebę oceny dojrzałości neuromotorycznej lub terapii zapraszamy do kontaktu. Diagnoza oraz terapia skierowana jest dla dzieci powyżej 6-7 rż.